Stanisław Korpa i Willem Otten w 1982r (zdjęcie Alina Otten)
Stanisław Korpa urodził się w 1930 r. jako najmłodszy syn w wielodzietnej rodzinie rolniczej, posiadającej 5 hektarów ziemi we wsi Jeziory (koło Sieradza w województwie łódzkim). W wieku 8 lat poszedł do szkoły podstawowej, gdzie był prymusem w klasie. Po roku szkołę zamknięto z powodu wybuchu wojny. W 1941 gospodarstwo było wykorzystywane przez Niemców jako poligon wojskowy, a rodzina musiała przenieść się do krewnych w pobliskiej wsi. Wkrótce potem rodzina została wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe. Pozostał tylko Stanisław i jeden z braci. Stanisław komunikował się z niepiśmiennymi rodzicami poprzez własnoręcznie wykonane rysunki.
Mechanizacja 1982. Olej na płótnie 60×93 cm.
Po wyzwoleniu wraz z repatriowaną matką wrócił do gospodarstwa. Ojciec zmarł w styczniu 1945 r. Dom został zastąpiony dużym bunkrem, a pole było zaniedbane. Młody Korpa samodzielnie zajął się rolnictwem iw ciągu kilku lat wybudowała nowy dom z oborą i stodołą.
Pan Bóg oddaje Ewę Adamowi 1983. Olej na płótnie 60×93 cm.
Od 1952 do 1955 odbywał służbę wojskową, wykonując m.in. prace dekoratorskie. W wolnych chwilach malował portrety marszałka Rokossowskiego, prezydenta Bieruta itp. Po zwolnieniu z wojska, oprócz pracy w gospodarstwie, uczęszczał na kurs rysunku technicznego i projektowania w Warszawie. Ze względu na brak wystarczającego wcześniejszego wykształcenia nie kwalifikował się do uzyskania dyplomu. Pod koniec lat 50. zaczął tworzyć obrazy dewocyjne, pejzażowe, kwiatowe i gobeliny, które sprzedawał ludności wiejskiej.
W 1960 r. przeprowadził się do wsi Ruda koło Sieradza, ożenił się i założył własne gospodarstwo rolne o powierzchni 5,5 ha i kilkoma krowami. W następnym roku jego żona urodziła trojaczki. Rolnictwo i prace budowlane w ciągu dnia oraz zajmowanie się sztuką wieczorami i zimą stałą się strukturą na resztę jego życia.
Bawiące się dzieci. Rzezba drewniana. Kolekcja Muzeum Etnograficznego Toruń.
W 1962 brał udział z kilkoma obrazami w konkursie dla plastyków
nieprofesjonalnych w Łodzi, gdzie otrzymał I nagrodę. Po tym sukcesie zajął się rzezbiarstwem, za które w 1964 roku zdobył II nagrodę w konkursie „Sztuka obrzędowa i zabawki ludowe” organizowanym przez Muzeum Sieradzkie. W 1966 otrzymał I nagrodę na regionalnym konkursie zarówno za malarstwo jak i rzeźbę w drewnie. W latach 1971 i 1972 zdobył I nagrody na Ogólnopolskich Konkursach Szopek Polskich w Warszawie.
Jesus i the apostles Peter and Judas. Kolekcja Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne Łódź.
Muzeum Sieradzkie zorganizowało pierwszą indywidualną wystawę Korpy w 1971 r. pt. „Zwyczaje i obrzędy Sieradza w malarstwie twórcy ludowego Korpy”. W 1972 r. odbyła się w Warszawie druga wystawa indywidualna pt. „Snycerki i obrazy Stanisława Korpy”. W późniejszych latach wielokrotnie wystawiał w kraju i za granicą (Jugo-Słowiania, Niemcy, Belgia i Anglia), a jego prace kilkakrotnie trafiały do ogólnopolskiej prasy i telewizji.
Obrazy i rzeźby Korpy znajdują się w zbiorach muzeów w Polsce (Sieradz, Lublin, Kraków, Łódź, Toruń, Warszawa, itp.),
Niemcy (Berlin) oraz kolekcje prywatne w kraju i za granicą. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Łodzi, za osiągnięcia artystyczne otrzymał prestiżową Nagrodę im. Oskara Kolberga w 1989 roku.
WIĘCEJ ZDJĘĆ ZOBACZ:
KONTO INSTAGRAMOWE WILLEM OTTEN (#stanisławkorpa)