Władysław Rząb urodził się w 1910 r. jako szóste dziecko w ubogiej robotniczej rodzinie w Zgierzu. Został osierocony w młodym wieku i miał trudne dzieciństwo z wieloma niepowodzeniami. Od dzieciństwa Władysław żywo interesował się muzyką, rysunkiem i malarstwem. Jako mały chłopiec zdołał zdobyć stare skrzypce i nauczył się na nich grać. Poza tym zaczął też bez polecenia nauczyciela czy przełożonego wykonywać rysunki scen historycznych i batalistycznych. Warunki ekonomiczne były przeszkodą w dalszym znacznym rozwoju jego talentów. Aby utrzymać rodzinę z trójką dzieci, Rząb pracował m.in. w fabryce drutu, listonoszem i woźnym oraz dorabiał na weselach i przyjęciach jako skrzypek w orkiestrze. Później zaczął pracować jako dekorator okien i teatrów oraz malarz bilbordów, zawodów, w których mógł wykorzystać swój talent artystyczny.
W 1939 roku spełniło się jego wielkie marzenie. Został przyjęty do szkoły artystycznej. Jednak inwazja wojsk niemieckich położyła przedwczesny kres temu marzeniu. Został wcielony do wojska, wzięty do niewoli i zatrudniony jako robotnik przymusowy w Niemczech, gdzie w wolnych chwilach wykonywał portrety przedstawicieli ludu panującego.
Kobieta nagi 1985 albo wcześniej. Farba olejna na pokładzie 64×48 cm
Po wojnie Rząb otrzymał kolejną szansę, otrzymując stypendium na trzyletni kurs w pracowni malarstwa prof. Adama Rychtarskiego. Tam zdobył umiejętności w zakresie rysunku, malarstwa, grafiki (głównie linoleum) i rzeźby. W tym czasie inspirował się niemieckimi malarzami ekspresjonistycznymi, takimi jak Ernst Ludwig Kirchner, Max Beckmann i Austriak Oskar Kokoschka. Wpływ tych artystów jest wyraźnie widoczny w późniejszej twórczości Rząba.
Kwiaciarki 1985 also wcześniej. Farba olejna na płótnie 66×50 cm
Szkolenie nie doprowadziło jednak do oficjalnego uznania za profesjonalnego malarza. Wcześniej wymagane było członkostwo w Związku Polskich Artystów Plastyków. Po kilku odrzuceniach został (jedynie) przyjęty w 1986 roku. W międzyczasie zyskał renomę uczestnicząc w wystawach w kraju i za granicą (Stuttgart, Norymberga i Rzym). Po uzyskaniu statusu zawodowego, wiele innych wystaw odbyło się w Polsce i Szwajcarii, a otrzymał nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki. Po jego śmierci w 1992 roku miasto Zgierz nazwało jego imieniem ulicę.
Stare miasto 1985 also wcześniej. Farba olejna na płótnie 55×70 cm
TwórczRość Rząba reprezentowana jest w zbiorach Muzeum Etnograficznego Krakowa, muzeów Radomia, Łodzi i Zgierza, Uniwersytetu Miejskiego w Łodzi oraz wielu prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą. Rząb był artystą wszechstronnym i niezwykle płodnym. Pozostawił po sobie setki obrazów, grafik, rysunków, linorytów, rzeźb i szkiców węglem.
Mówi się, że kilka lat po jego śmierci jego syn wygrał na loterii bardzo dużą sumę pieniędzy, a następnie wyjechał w nieznane miejsce. Nie wiadomo, co stało się z późniejszą spuścizną artystyczną Rząba.
WIĘCEJ ZDJĘĆ ZOBACZ:
KONTO INSTAGRAMOWE WILLEM OTTEN (#władysławrząb)