Władysław Sałdyka (*) urodził się w 1915 roku w Ostrowy Tuszowskie, wieś w południowo-wschodniej Polsce. Po drugiej wojnie światowej jego rodzice osiedlili się z rodziną w Kątach Wrocławskich, małym miasteczku na Dolnym Śląsku. Władysław znalazł pracę w mleczarni i założył rodzinę. W 1957 roku podczas gotowania puszki po mleku doznał takich poparzeń, że oślepł na jedno oko. Po rekonwalescencji został ochroniarzem w firmie budowlanej we Wrocławiu.
Czas zbiorów (198?). Farba olejna na dykcie 35×74 cm.
Po przejściu na emeryturę coraz częściej zamykał się w swojej szopie ogrodowej, gdzie „sam na sam ze sobą” słuchał radia i jak twierdzili członkowie rodziny „bawił się drewnem i farbą”. Kontakty z żoną i dziećmi ograniczały się głównie do picia kawy i wspólnego obiadu. Od czasu do czasu gościł starego przyjaciela; unikał spotkan rodzinnych. Uważał, że rozmowa to strata czasu. Wolny czas poświęcał na nowe hobby, które dla członków jego rodziny było wciąż niejasne.
Snadanie pod kopka (198?). Farba olejna na dykcie 42×71 cm.
Po pewnym czasie członkowie jego rodziny dowiedzieli się, że zaczął malować i rzeźbić w drewnie. Byli bardzo zaskoczeni, bo nigdy wcześniej nie słyszeli, żeby Władysław o tym mówił. Jeszcze bardziej zdumiewająca była energia, która czerpał z tych zajęc.
Dozynki (198?). Farba olejna na dykcie 45×79 cm.
W swoich obrazach Sałdyka przedstawiał sceny ze swojego dzieciństwa, życia wiejskiego i wydarzeń z polityczno-wojskowej historii Polski.
Wesele na wsi (198?). Farba olejna na dykcie 50×75 cm.
Aby wykonać rzeźbę w drewnie, szedł do lasu z siekierą, piła i wracał z pniami drzew, które ledwo dało się unieść. Z wielką przyjemnością siekał i rzeźbił w swojej szopie ogrodowej. Wykonał polichromowane rzeźby ptaków (kaczki, bażanty, indyki, tukany, papugi, perliczki, pawie, bociany, dzięcioły i sowy), tradycyjne wizerunki z religijnej sztuki ludowej, wielkoformatowy zespół muzyczny (1,5 metra) i tajemniczą łódkę które zdawało się pochodzić prosto ze snu. Czasami pracował z polietylenem. Oprócz rzeźb trójwymiarowych wykonywał rzeźby reliefowe z wizerunkami życia chłopskiego.
Powrót Piłsudskiego z niewoli niemieckiej (198?). Olej na dykcie 52×72 cm.
Władysław Sałdyka był bardzo produktywny aż do swojej śmierci w 1999 roku. Jego obrazy i rzeźby w drewnie kupowano do muzeów Wrocławia i Jeleniej Góry oraz do wielu ważnych kolekcji prywatnych w kraju i za granicą. Brał udział w wielu wystawach i otrzymał wiele nagród.
(*) W biografii wykorzystano informacje z wywiadu Hanny Jurowskiej-Kępy (Stowarzyszenie Miłośników Kraju Kąckiego) z synem i córką artysty.
RZEŹBY W DREWNIE SAŁDYKI ZOBACZ: