Waldemar Pieczko werd in 1939 geboren in een mijnwerkersgezin in de stad Hindenburg in Opper-Silezië. Het gebied maakte in die tijd deel uit van het Duitse rijk. Bij de beëindiging van de tweede wereldoorlog werd Opper-Silezië als ‘wisselgeld’ aan Polen toebedeeld ter compensatie voor de oostelijke Poolse gebieden die de Sowjet-Unie in 1941 had geannexeerd in het kader van het Molotov-Ribbentrop pact. De naam Hindenburg werd vervangen door ‘Zabrze’.
Waldemar’s formele schoolopleiding was zeer beperkt. Onder leiding van een bekwame oudere collega ontwikkelde hij zich echter in de praktijk tot decoratieschilder. In dat beroep was hij bij diverse bedrijven in de regio werkzaam. Naast deze werkzaamheden volgde hij van 1957 tot 1961 als vrije tijdsbesteding een cursus beeldende kunst (Ognisko Plastycznego) bij de schilderes Krystyna Jedrzejowska en de graficus Kazimierz Kandefer.
PKO gebouw in Katowice 1985. Olieverf op board 56×61 cm
Om zijn artistieke vaardigheden verder te ontwikkelen nam hij in 1958 deel aan een door de vakbond georganiseerde openlucht workshop beeldende kunst. Hij raakte daar geïnspireerd door Teofiel Ociepka, een begenadigde naïeve kunstenaar, die Jeroen Bosch-achtige visioenen schilderde van afzichtelijke gedrochten, verscheurende monsters en draken. De opgedane ervaringen deden Pieczko besluiten om lid te worden van de kunstgroep van de kolenmijn KWK in Zabrze. Hij leerde daar de bekende Silezische kunstenaars Bronislaw Krawczuk en Romuald Nowak kennen en zou bijna 20 jaar lid blijven van dit inspirerende kunstzinnige genootschap.
De eerste jaren van zijn lidmaatschap legde hij zich vooral toe op historische stadsgezichten, monumentale 19e eeuwse panden en arbeiderswijken met de karakteristieke huurkazernes in rode baksteen. Mede door zijn bijzondere composities en het gebruikte kleurenpalet creëerde hij een subtiele magisch-realistische sfeer in deze werken. In latere jaren breidde hij zijn repertoire uit met taferelen van het Silezische mijnwerkersbestaan en gezinsleven. Daarnaast vervaardigde hij schilderijen met op de mythologie gebaseerde voorstellingen. Ook deze werken stralen vaak iets sprookjesachtigs uit.
Hollands stadsgezicht 1988. Olieverf op board 65×78 cm
In 1961 trouwde hij op de leeftijd van 22 jaar met de 17-jarige Gisela. Het jonge echtpaar trok in bij haar ouders in Biskupice en vestigde zich later in het nabij gelegen Zabrze, de geboorteplaats van Waldemar. Ze bleven hun hele leven tezamen en kregen een dochter.
In 1986 kreeg Pieczko toestemming om zich met zijn gezin in West-Duitsland te vestigen. Ze gingen wonen in de Nedersaksische gemeente Grosz Escherden en later in het nabij gelegen Hildesheim waar hij werk vond bij de industriële onderneming Starter Motors Generators Robert Bosch.
De herinrichting van zijn leven en woonsituatie kostte veel tijd en energie terwijl de drie-ploegendiensten bij zijn nieuwe werkgever een structureel geordend bestaan zoals in Polen praktisch onmogelijk maakten. Door deze omstandigheden was hij met pijn in het hart genoodzaakt het schilderen een lage prioriteit te geven. Hij bleef tot zijn pensionering in 2002 als een zeer gewaardeerde collega bij de startmotorenfabriek werken doch in zijn kunstenaarschap heeft hij zich helaas niet verder kunnen ontwikkelen.
De droom van mijn schoonmoeder 1985. Olieverf op board 38×48 cm
Zijn werk is opgenomen in de vaste collecties van musea in Zabze, Bytom en Katowice en in private collecties in Polen, Nederland, Duitsland en Zweden. Zijn werk is diverse malen geëxposeerd in Polen en Nederland (Museum het Hof in Dordrecht, Museum de Rietgors in Papendrecht en Museum de Stadshof in Zwolle) vertoond. In 2022 is zijn werk opnieuw geëxposeerd in het schitterend gerestaureerde Silezisch Museum te Katowice (Polen).
VOOR MEER FOTO’S ZIE:
INSTAGRAMACCOUNT WILLEM OTTEN (#waldemarpieczko)